معنی فلز وسوسه گر

طلا

وسوسه گر. [وَس ْ وَ س َ / س ِ گ َ] (ص مرکب) وسوسه انداز. (فرهنگ فارسی معین):
آگهید از رگ جانم که چه خون میریزد
خون ز رگهای دل وسوسه گر بگشایید.
خاقانی (از فرهنگ فارسی معین).

وسوسه انگیز. [وَس ْ وَ س َ / س ِ اَ] (نف مرکب) وسوسه انگیزنده. وسوسه انداز. (فرهنگ فارسی معین): دختر با ادایی دلنشین و وسوسه انگیز گفت... (فرهنگ فارسی معین).

وسوسه کردن. [وَس ْ وَ س َ / س ِ ک َ دَ] (مص مرکب) تولید وسوسه. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به وسوسه شود.

وسوسه مندی. [وَس ْ وَ س َ / س ِ م َ] (حامص مرکب) وسوسه داشتن. (فرهنگ فارسی معین).

(صفت) وسوسه انداز: ((آگهید از رگ جانم که چه خون میریزد خون ز رگهای دل وسوسه گر بگشایید. )) (خاقانی)

وسوسه گر: گشاننده

وسوسه در فارسی گمانکاری، گش دیو کامگی دشمت (فکر غلط) جوم جوم (گویش گیلکی) بداندیشی ‎ (مصدر) ایجاد کردن امری بی نفع یا مضر در ضمیر کسی، (اسم) امری بی نفع یا مضر که نفس شخص یا شیطان در ضمیر کسی ایجاد کند نیروی درونی محرک

وسوسه داشتن.

وسوسه‌کننده،

دارای وسوسه،

خناس

(وَ وَ س) [ع. وسوسه] (اِ.) پیدا شدن اندیشه بد در دل. ج. وساوس.

اغوا، انگیزش، بداندیشی، تحریص، تحریک، تلقین، وسواس

اغراء

474